- epoletli
- прил. с эполетами. Epoletli mundir мундир с эполетами
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
epoletli — sif. Çiyinlərində epolet olan. Epoletli zabit şineli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti